Maden Atıkları Yönetmeliği

Resmi Gazete Tarihi :
Resmi Gazete Sayısı :
BİRİNCİ BÖLÜM TANIMLAR AMAÇ
Kapsam
Dayanak
Tanımlar
Madde 4– (1) Bu Yönetmelikte geçen; a) Atık: Üreticisi veya fiilanelinde bulunduran gerçek veya tüzel kişi tarafından çevreye atılan veya bırakılan ya da atılması zorunlu olan herhangi bir madde veya materyali, b) Atık barajı: Madenlerin zenginleştirilmesi sonucunda ortaya çıkan atıkların depolanmasına yönelik olarak inşa edilan sedde ve arkasında bir rezervuar oluşturan mühendislik yapısını, c) Atık çöktürme havuzu: Madenlerin zenginleştirme işlemine tabi tutulması sonucu ortaya çıkan atıkların çöktürülmesiyle proses suyunun arıtılarak deşarj edilmesi veya fiziksel arıtım sonucu tekrar kullanımına yönelik inşa edilan yapıyı, ç) Atık yönetim planı: İşletmeci tarafından Ek- 1’de yer alan format doğrultusunda hazırlanan planı, d) Bakanlık: Çevre ve Şehircilik Bakanlığını, e) Büyük kaza: Herhangi birmaden atığı bertaraf tesisinin işletilmesi esnasında, tesis içinde veya dışında çevre ve/veya insan sağlığı için anında veya daha sonra ciddi tehlikeye yol açabilan bir olayı veya birden fazla tehlikeli maddenin sebep olduğu büyük bir yayılım, yangın veya patlama olayını, f) Cevher: Jeolojik ortamlardan içeriğindeki ekonomik değerlerden yararlanmak üzere çeşitli madencilik uygulamaları ila çıkarılarak, doğrudan ve/veya belirli zenginleştirme işlemlerine tabi tutularak ekonomiyEkazandırılan doğal kaynak varlıklarını, g) Cevher hazırlama/zenginleştirme: Madenler üzerinde gerçekleştirilan termal imalat işlemleri, ergitme ya da izabe dahil metalürjik işlemler ve benzeri endüstriyel prosesler dışında kalan, boyut değişikliği, sınıflandırma, ayırma ve özütleme amacıyla yapılan fiziksel, kimyasal, biyolojik işlemlerin tek tek veya birlikte uygulamaları sonucunda ekonomik değeri olan madde ve malzemelerin kazanılmasına yönelik işlemleri, ğ) Geçirimsizlik sistemi:Depolama sahasında doğal olarak bulunan ya da sonradan oluşturulan geçirimsiz tabakayı, h) İnert maden atığı: Ek- 4/A’da verilan listede yer alan veya Ek- 4/B’ye göre belirlenen maden atıklarını, ı) İşletmeci: Maden atıkbertaraf tesisini de içeren maden tesisini işleten kişi, kurum ya da kuruluşu, i) İl müdürlüğü: Çevre ve Şehircilik İl Müdürlüğünü, j) Kategori A tesisi: Yönetmeliğin Ek- 5’inde tanımlanan tesisleri, k) Kategori B tesisi: Kategori A dışındaki tesisleri, l) Maden: Yer kabuğunda ve su kaynaklarında doğal olarak bulunan ekonomik ve ticari değeri olan petrol, doğal gaz, jeotermal ve su kaynakları dışında kalan her türlü maddeyi, m) Maden atığı: Madenlerinaranması, çıkarılması, hazırlanması ve zenginleştirilmesi veya depolanması sonucunda oluşan katı veya şlam/sulu çamur şeklinde madde veya malzemeyi, n) Maden atığı bertaraf tesisi:2/4/2015 tarihli ve 29314 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Atık YönetimiYönetmeliğinin Ek- 2A’sında tanımlanan bertaraf yöntemleri çerçevesinde, madencilik faaliyetlerinden kaynaklanan atıkların bertarafı amacıyla kullanılan atık barajı, atık göletleri, atık yığını, pasa yığını, çöktürme havuzları, atık havuzu, pasa depolama alanları, macun dolgu, üretimi biten yığın liç alanları, o) Pasa: Cevherleşme ihtivaetmeyen veya mevcut ekonomik ve teknik şartlara göre zenginleştirilmesi mümkün olmayan, ancak işletme gereği üretilmesi zorunlu olan vEkazı işlemi dışında herhangi bir işleme tabi tutulmamış madde veya malzemeyi, ö) Sızıntı suyu: Depolanan maden atıklarından süzülen vEkaynaklanan her türlü sıvıyı, p) Tehlikeli madde: 11/12/2013 tarihli ve 28848 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Maddelerin ve KarışımlarınSınıflandırılması, Etiketlenmesi ve Ambalajlanması Hakkında Yönetmelikte yer alan tehlikeli madde ve müstahzarları, r) Tehlikeli maden atığı: Atık Yönetimi Yönetmeliği’nin Ek- 3/A’sında yer alan tehlikelilik özelliklerinden birini ya da birden fazlasını taşıyan, Ek- 4’te altı haneli atık kodununyanında yıldız (*) işareti bulunan maden atıklarını ve/veya bu Yönetmeliğin Ek- 3’ünde belirtilan analizler sonucunda ilgili mevzuatta yer alan sınır değerleri aşan maden atıklarını, s) Tehlikesiz maden atığı: Atık Yönetimi Yönetmeliği’nin Ek- 4 atık listesinde yıldız (*) işareti bulunmayan maden atıklarından bu Yönetmeliğin Ek- 3’ünde belirtilan analizler sonucunda ilgili mevzuatta yer alan sınır değerleri aşmayanları, ş) Yığın: Cevher ve pasaların açık alanda yığılmasıyla oluşturulan kümeyi, t) Yığın liçi: Geçirimsiz bir tabaka üzerine yığılmış olan cevhere çözücü kimyasalların verilmesiyle, kıymetli metallerin çözeltiye alınması işlemini, u) Uygulama projesi: Madenatıklarının depolandığı tesisler için Ek- 6’da belirtilan kriterlere göre hazırlanan yapı- inşaat projesini, ü) Zayıf asitte çözünebilir siyanür: Belli pH (4.5 – 6) değerleri arasında çözünüp serbest siyanüre dönüşen tüm basit veya kompleks siyanür bilaşiklerini, ifade eder.
İKİNCİ BÖLÜM Genel Hükümler Görev Yetki ve Yükümlülükler Genel hükümler
Bakanlığın görev ve yetkilari
İl müdürlüklerinin görev ve yetkilari
İşletmecinin görev ve yükümlülükleri
Madde 8– (1) İşletmeci; a) Maden atıklarının miktarınınazaltılması, işleme tabi tutulması, geri kazanımı, yeniden kullanımı, maden sahası dışında başka bir alanda hammadde olarak kullanılması ve bertarafına yönelik atık yönetim planını Ek- 1’de belirtilan esaslar doğrultusunda ÇEDRaporu veya Proje Tanıtım Dosyası ekinde Bakanlığa veya İl Müdürlüğünesunmakla, atık yönetim planını beş yılda bir gözden geçirmekle, b) Ek- 3’e göre madenatıklarının karakterizasyonunu ve Ek- 5’e göre maden atığı bertaraf tesisin sınıflandırmasını yapmak/yaptırmakla, c) Dahili acil eylem planını hazırlamakla, ç) Kategori A tesisler için, 30/12/2013 tarihli ve 28867 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Büyük Endüstriyel Kazaların Önlenmesi ve Etkilarinin Azaltılması Hakkında Yönetmelik hükümleri doğrultusunda gerekli bildirimleri yapmakla, d) Maden atıklarınındepolandığı tesise ait uygulama projesini Ek- 6’da belirlenen usul ve esaslara göre hazırlatmakla, e) Bakanlıkça uygun görülenuygulama projesine göre yapılacak olan maden atıklarının depolandığı tesise ait inşaat denetimini ve inşaat denetimine ait raporlama işlerini Bakanlıkça belirlenen usul ve esaslara göre yaptırmakla, f) 10/9/2014 tarihli ve 29115 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Çevre İzin ve Lisans Yönetmeliği hükümlerigereğince maden atığı bertaraf/geri kazanım tesisi için çevre lisansı almakla, g) Kategori A maden atığı bertaraf tesisi için finansal garantiyi yaptırmakla, ğ) İnert maden atıklarının alanıslahı, dolgu, restorasyon amaçlı kullanımı veya depolanmasına dair Ek- 4/C’ye göre hazırladıkları raporu İl Müdürlüklerine sunmakla, h) 21/11/2013 tarihli ve 28828 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Çevre Görevlisi, Çevre Yönetim Birimi ve Çevre Danışmanlık Firmaları Hakkında Yönetmelik kapsamında çevre yönetim birimi kurmak ya da bir çevre görevlisini sürekli istihdam etmekle, yükümlüdür.
ÜÇÜNCÜ BÖLÜM Maden Atık Bertaraf Tesisleri Maden atıklarının karakterizasyonu
Maden atığı bertaraf tesislerinin sınıflandırılması
Maden atıklarının depolandığı tesislerin geçirimsizlik sistemi
Madde 11– (1) Madenatıklarının depolandığı tesislerin kurulacağı alanın jeolojik, hidrojeolojik, jeokimyasal, hidrokimyasal ve mühendislik jeolojisi çalışmasının yapılarak, tesisin kurulacağı alandaki kayaçların geçirimlilik ve ilatimlilik özellikleri belirlenir. (2) Maden atıklarının depolandığıtesislerin tabanı ve yan yüzeylerinde sızıntı suyunun yer altı suyuna karışmasını önleyecek şekilde bir geçirimsizlik tabakası olması gereklidir. Bu tabaka doğal olarak bulunmuyorsa yapay yollarla oluşturulur. Doğal olarak bulunacak tabakanın kille aynı fiziksel, kimyasal, mekanik ve hidrolik özellikleri taşıması gereklidir. (3) Geçirimsizlik teşkilindEkullanılacak kil grubu mineraller, öncelikli olarak maden ruhsat alanında yapılan sondajlar/kazılarla aranır. (4) Tehlikeli maden atıklarının depolanacağı tesislerin tabanında ve yan yüzeylerinde oluşturulan geçirimsizlik tabakası teşkilinde, en az iki tabaka olarak sıkıştırılmış ve uygun koşullarda nemlendirilmiş minimum 50 cm kalınlığında ve geçirimliliği en fazla 10- 9 m/sn olan kil grubu mineral serilir ve bu tabaka HDPE (yüksek yoğunluklu polietilan) jeomembran kullanılarak güçlendirilir. Jeomembranın korunması amacıyla üstüne uygun doğal malzeme ya da jeotekstil serilir. Yan yüzeylerde, topoğrafik koşullar nedeniyle şev eğiminin düşürülmesinin teknik olarak zor olması ve dik şev eğimlerinde de stabilitenin sağlanmasının mümkün olması durumunda, kil yerine jeosentetik kil tabakası HDPE jeomembran ila birlikte uygulanır. (5) Tehlikesiz maden atıklarının depolanacağı tesislerde, eğer ruhsat sahasında geçirimsizlik sistemi teşkili için gerekli olan kil grubu mineral bulunuyorsa, kil tabakası uygun nemlendirme ve en az iki tabaka olarak sıkıştırma ila toplam 50 cm kalınlığında ve geçirimliliği en fazla 10- 9 m/sn olacak şekilde tabana serilir. Eğer ruhsat sahasında geçirimsizlik sistemi teşkili için gerekli olan kil grubu mineral bulunmuyor ve tesis dışından getirilmeyecekse, bu sistem jeosentetik malzemelerle oluşturulur, bu durumda tesisin tabanında yapılan kazı sonrası tabanda bulunan tampon tabakası üzerine jeosentetik kil tabakası ve HDPE jeomembran birlikte uygulanır. Yan yüzeylerde ise, kil tabakası veya jeosentetik kil tabakası ve HDPE jeomembran birlikte uygulanır. (6) Jeosentetik geçirimsizlikmalzemelerinin kullanıldığı tehlikeli ve tehlikesiz maden atık depolama tesislerinde, yan yüzeylerde malzemelerin yüzeyde akmadan durması için pürüzlü jeomembran ve palyeli sistem uygulanır. (7) Maden atıklarınındepolandığı tesislerin tabanında yer altı suyu bulunması ya da yer altı suyunun yükselerek tabanda teşkil edilacek geçirimsizlik sistemine zarar verme olasılığı bulunması durumunda, tabanda yer altı suyunu drene edecek bir sistem oluşturulur. Bu sistemde doğal ya da jeosentetik malzemeler kullanılır. (8) Sızıntı sularının toprak ve yer altı suları için oluşturacağı potansiyel risklerin engellenmesi vEkapatma sonrası maden atıklarının depolandığı tesisin duraylılığının uzun vadede sağlanması için, geçirimsizlik sistemine ilave olarak depo tabanında sızıntı suyu drenaj, toplama ve gerekirse arıtma sistemi inşa edilir. Drenaj sistemi teşkilinde, atığın tane boyutu vEkil içeriği gibi özellikleri dikkate alınarak sızıntıyı toplamaya uygun doğal ya da jeosentetik malzemeler seçilir. (9) Yağmur sularının maden atıklarının depolandığı tesislere girişini ve dolayısıyla oluşturacağı hidrolik yükü önlemek amacıyla gerekli yağış hesabı yapılarak kuşaklama kanalları inşa edilir ve depolama tesisinde gerekli hava payı bırakılır. (10) Toplanan sızıntı sularının alıcı ortama deşarj edilmesi durumunda 31/12/2004 tarihli ve 25687 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Su Kirliliğinin Kontrolü Yönetmeliği ve 30/11/2012 tarihli ve 28483 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Yüzeysel Su KalitesiYönetimi Yönetmeliği hükümleri uygulanır. (11) Geçirimsizlik teşkilindEkullanılacak HDPE jeomembranın kalınlığı en az 2 mm, yoğunluğu en az 941 – 965 kg/m3 olmalıdır. Ayrıca, geçirimsizlik malzemeleri teknik özellikleri bakımından ulusal ya da uluslararası standartlara uygun olmalıdır. (12) Yığın liçi tesislerinin taban teşkilinde en az bu maddenin dördüncü fıkrasında yer alan kalınlık ve geçirimlilik hükümleri uygulanmak zorundadır. (13) Atık çöktürme havuzlarında bu madde hükümleri uygulanmamakla birlikte, atıkla temas edecek tüm yüzeylere özel sızdırmaz beton kaplanır. (14) Pasa depolama alanlarıiçin bu madde hükümleri uygulanmamakla birlikte, uygun yükseklikte ve şev eğiminde stabilite önlemleri alınır. Ayrıca, sülfür içeren ve asit kaya drenajı potansiyeli bulunan pasalar hava ve su ila teması kesecek şekilde, nötrleştirmEkapasitesi bulunan pasalarla tamponlanarak ya da sızıntı suyunun toplanarak arıtılması için gerekli tekniklerle, uygun şev eğimi ve palyeli sistemlerle depolanır ve depolama sonrası rehabilite edilir. Bu sahaların yüzeysel/yer üstü ve yer altı suyuna etkilari gözlem noktaları ve gözlem kuyularından alınacak su numuneleri ila izlenir. (15) İnert maden atıklarının depolandığı tesisler için bu madde hükümleri uygulanmaz.
Kapatma işlemleri
Madde 12– (1) Madenatıklarının depolandığı tesislerde, kapatma işlemi başlamadan öncEkapatma işleminin tüm detaylarının bulunduğu bir jeoteknik etüt raporunu da içeren kapatma projesi mühendislik firmalarına hazırlattırılarak Bakanlığın onayına sunulur. (2) Maden atıklarınındepolandığı tesislerde, atık depolama işlemi tamamen bittikten sonra depolama alanında üst örtü teşkil edilmeden önce, alan kurutularak/susuzlaştırıldıktan sonra tampon tabaka olarak kazı toprağı veya asit üretme potansiyeli olmayan pasalar serilarek tesviye edilir. Kapatma işlemine başlamadan önce, atıkların veya yapının kayma ve çökme riskinEkarşı, depolanan atık kütlesinin yeterince oturduğu tespit edilir. (3) Yağmur sularının drenajı için yağış/buharlaşma verilari dikkate alınarak kuşaklama kanalları inşa edilir. İnfiltrasyonun en aza indirgenmesi ve drenajın sağlanması amacıyla, uygun kalınlıkta ve geçirimsizlikte doğal veya jeosentetik malzemeler kullanılır. (4) Tehlikeli ve tehlikesiz maden atıklarının depolandığı tesislerde, üst örtü sisteminde tampon tabakanın üzerinde geçirimsizliği sağlamak amacıyla kil gurubu mineraller ya da jeosentetik kil tabakası kullanılır. Bu durumda, tampon tabaka kalınlığı en az bir metre olmalıdır. Bu tabakaların üzerine yağmur sularını drene edecek uygun kalınlıkta ve özellikte doğal ya da jeosentetik drenaj malzemesi uygulanır. (5) Üst örtü toprağı olarakyöreye özgü bitki türlerinin yetiştirilmesini sağlayabilacek şekilde uygun kalınlıkta serilir ve bitkilandirme yapılır. (6) Bu hükümler inert madenatıklarının depolandığı tesislerde uygulanmamakla birlikte bu sahalarda atık depolama işlemi bittikten sonra sahanın üstünün kapatılması ve yeşillendirilmesi zorunludur.
DÖRDÜNCÜ BÖLÜM Acil Eylem Planı Atık Yönetimi Planı Çevre İzniLisansı Acil eylem planı
Atık yönetim planı
Çevre iznilisansı
Madde 15– (1) Madenatığı bertaraf/geri kazanım tesisleri Çevre İzin ve Lisans Yönetmeliği hükümlerine tabidir. (2) ÇED süreci tamamlanan vesüreç sonunda Atık Yönetimi Planı onaylanan tesislerin uygulama projeleri Ek- 6’ya göre hazırlanır ve Bakanlık onayına sunulur. İnşaat denetimi Bakanlığın belirlediği usul ve esaslara göre yapılır. Maden atığı depolanantesise ait denetleme raporları Bakanlığa sunulur. Bakanlıkça plana uygunolarak inşa edildiği tespit edilan tesis için “Maden Atık Depolama Tesisi Onay Belgesi” düzenlenir. (3) Madencilik faaliyetlerisonucunda oluşan yer altı galerilarinin, maden zenginleştirme atıkları ila doldurulması işlemleri (macun dolgu vb.) için, atıkların asit maden drenajı ve uzun vadede metal liçi oluşturma potansiyelinin belirlenmesi ve işletmeci tarafından bu duruma yönelik tüm önlemlerin alındığının ortaya konulması için statik vEkinetik testler, mineralojik, jeokimyasal ve hidrojeokimyasal incelemeler hidrojeolojik, hidrolojik hesaplamalar ve modellemeler başta olmak üzere ilgili tüm bilgi ve belgeler ila Atık Yönetimi Yönetmeliği Ek- 2/A’da tanımlanan Derine Enjeksiyon (D3) bertaraf yöntemi için belirtilankurum/kuruluş görüşlerini içeren rapor ÇED yeterlik belgesine ya da çevredanışmanlık yeterlik belgesine haiz kurum vEkuruluşlar tarafından hazırlanarak Bakanlığa sunulur. Bakanlıkça uygun görülen tesisler için “MadenAtığı Derine Enjeksiyon Onay Belgesi” düzenlenir. (4) İşletmeci, Onay Belgesi vemali teminata ilişkin belgeyle birlikte Çevre İzin ve Lisans Yönetmeliğikapsamında maden atığı depolama/derine enjeksiyon konulu çevre lisansı müracaatında bulunur. (5) Geçici faaliyet izni süresiiçinde Bakanlığa sunulacak çevresel izleme raporu ila lisans müracaatı değerlendirilir. (6) Yığın liçi tesisleri ve asit üreten pasa depolama alanları bu maddenin 1 inci fıkrasına tabidir. (7) Atık çöktürme havuzları nihai bertaraf tesisleri olmadığından, bu madde hükümleri uygulanmaz. (8) İnert maden atıklarınındepolandığı Kategori B tesisler için bu madde hükümleri uygulanmaz. (9) Bakanlık, kendi ürettiğiatıklarını üretildiği yerdEkendi işleyen tesisleri çevre lisansı uygulamasından muaf tutmaya yetkilidir. Çevre lisansından Bakanlıkça muaf tutulan tesislerin atık yönetim planında atık miktarı, türü, atık işleme ve yönetimine ilişkin bilgilari vermesi gerekmektedir.
BEŞİNCİ BÖLÜM Çevresel İzleme Maden atık bertaraf tesislerinin çevresel izlemesi
Madde 16– (1) Madenatığı bertaraf tesislerinin çevresel izlemesi; işletme, kapatma ve kapatma sonrasında ÇED sürecinde verilan ilgili kurum görüşleri doğrultusunda çevre lisansında belirtilan periyotlarda, işletmeci tarafından yapılır. (2) İşletme vEkapatma sonrasıyapılan izleme vEkontrol işlemleri sırasında ortaya çıkabilacek olumsuz çevresel etkilar konusunda tesis sahibi 24 saat içinde Bakanlığıbilgilandirir. Tesis sahibi Bakanlığın belirttiği önlemleri almakla ve bundan doğan maliyeti karşılamakla sorumludur. (3) Kategori A ve Kategori B bertaraf tesislerinde depolanacak atıkların yüzeysel/yer üstü ve yer altı suyuna etkilarini belirlemek amacıyla, ölçümler yüzeyde belirlenen noktalar ve yer altı suyunun akış yönüne göre tesisin membasında en az bir noktada ve mansabında en az iki noktada açılacak gözlem kuyularında yapılır. Tesis işletmeye girmeden önce, işletme, kapatma vEkapatma sonrası alınacak numunelere referans değerler oluşturması amacıyla en az üç noktada örnekleme yapılır. Numune alma noktaları ve derinlikleri ÇED sürecinde belirlenir. (4) Yüzeysel/yer üstü su ve yer altı suyu kalitesinin izlenmesine ilişkin numune alma, analiz sıklığı ve analizde bakılacak parametreler, ilgili mevzuat hükümlerine göre ÇED sürecinde belirlenir. (5) Maden atık depolama tesislerinde, işletme aşamasında günde en az bir kez, kapatma sonrasında ayda en az bir kez depo gövdesine ve seddelerin duraylılığına ilişkin ölçümler işletmeci tarafından yaptırılır ve ölçüm sonuçları İl Müdürlüğüne ve Bakanlığa sunulur. (6) Gaz ve toz partiküllerioluşumu beklenen tesislerde ölçüm ve izleme araçları ve ölçüm periyotları ÇED sürecinde belirlenir. (7) İnert maden atıklarınındepolandığı Kategori B tesisler için bu madde hükümleri uygulanmaz.
ALTINCI BÖLÜM Çeşitli ve Son Hükümler Sondaj çamurları
Geçici depolama
İnert maden atıkları
Kazı boşluklarının doldurulması
Zayıf asitte çözünebilir siyanür
Alıcı ortamda bertaraf
Madde 22– (1) Atık karakterizasyonu sonucunda, tehlikeli olarak tanımlanan maden atıkları ülkemizdeki denizlerdEkesinlikle bertaraf edilamez. (2) Atık karakterizasyonu sonucunda, inert ve tehlikesiz olarak tanımlanan maden atıkları sadece Karadeniz’in oksijen içermeyen ve canlı yaşamı olmayan ölü tabakasında bertaraf edilabilir. (3) İnert ve tehlikesiz madenatıklarının Karadeniz’de bertarafı için madencilik faaliyetinin yapıldığı yer merkez olmak üzere yaklaşık 30 km’lik bir yarıçapta kalan karasal bölgede coğrafik, topoğrafik ve jeolojik olarak uygun bir alanın bulunmaması gerekir. (4) İnert ve tehlikesiz madenatıklarının Karadeniz’de oksijen içermeyen canlı yaşamının olmadığı ölü tabakada bertarafı planlandığında; depolanacak atığın taşınma ve deşarj yöntemi, deşarj derinliği, atığın ve deniz suyunun yoğunluk hesaplamaları, atığın çökelme ve yükselme aralığı, denizin özümsemEkapasitesi, akıntı gibi hidrodinamik koşullar ayrıntılı bir çalışma ila ortaya konulmalı ve tüm bu çalışmalar sonucunda faaliyetten etkilanmesi muhtemel deniz suyu kalitesi ve deniz ekolojisine etkilarini içeren bir bilimsel rapor Deniz BilimleriFakülteleri tarafından hazırlanarak Bakanlığa sunulur. (5) Mevsimsel periyotlarda yılda dört defa alıcı ortamda sıcaklık, tuzluluk, ışık geçirgenliği, yoğunluk, elektriksel ilatkenlik, klorofil- a, pH, çözünmüş oksijen, hidrojen- sülfür, alkalinite, bakır, çinko, civa, kurşun, demir, mangan, kadmiyum, arsenik, toplam askıda katı madde, toplam organik karbon, ham petrol ve türevleri gibi parametreler izlenir. Bakanlıkça gerekli görülürse ilave parametre istenir. (6) Dördüncü fıkrada belirtilanraporun değerlendirilmesi amacıyla Bakanlık ve Türkiye Bilimsel ve Teknolojik Araştırma Kurumu uzmanları ila üç farklı Deniz Bilimleri Fakültesi öğretim üyelerinin yer aldığı Özel İhtisas Komisyonu kurulur. Raporu hazırlayanfakültede görev yapan öğretim üyeleri Komisyonda yer almaz. (7) Altıncı fıkrada belirtilan Komisyonun görüşlerini değerlendirmek amacıyla; Bakanlık, Orman ve Su İşleriBakanlığı, Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı, Kültür ve Turizm Bakanlığı, Ulaştırma, Denizcilik ve Haberleşme Bakanlığı, Sağlık Bakanlığı uzmanlarınınyer aldığı Değerlendirme Komisyonu kurulur ve bu faaliyet hakkında nihai karar verilir. (8) Nihai karar ila birlikte faaliyet sahibince Bakanlığa çevre lisansı müracaatı yapılır.
İdari yaptırım
Geçici
Yürürlük
Yürütme