Toprak Ve İskan İşleri Genel Müdürlüğü Teftiş Heyeti Nizamnamesi

Resmi Gazete Tarihi :

16.02.1954

Resmi Gazete Sayısı :

Kabul Tarihi :

19.1.1954

GENEL

Madde 1– (Değişik: 15/5/1975 – 7/10000 K.) Toprak ve İskan İşleri Genel Müdürlüğü Teftiş Kurulu, müfettiş sıfat ve yetkisini haiz bir başkan ile müşavir müfettiş, Başmüfettiş, müfettiş ve müfettiş yardımcılarından oluşur. Kurulun yazı ve hesap işlerini yürütmek üzere merkezde bir büro bulunur.

Madde 2– (Değişik: 15/5/1975 – 7/10000 K.) Teftiş Kurulu: 1 – Genel Müdürlük örgütü içindeki dairelerin işlerini, 2 – Memurların görevleri ile ilgili tutum ve davranışlarını, 3 – İlgili kanun, tüzük, yönetmelik, karar, genelge ve emirlerin uygulanışı, Teftiş etmek, denetlemek, incelemek, soruşturma ve araştırma yapmak ile görevlidir.

Madde 3– (Değişik: 15/5/1975 – 7/10000 K.) A) Müfettiş yardımcılığına atanabilmek için: a) Devlet Memurları Kanununun 48 inci maddesinde yazılı genel şartları haiz olmak, b) Hukuk, Siyasal Bilgiler, İktisat, İktisadi ve Ticari Bilimler, İdari İlimler, Ziraat, Orman, Veteriner, Mimarlık, İnşaat ve Harita Mühendisliği Fakülteleriyle, İktisadi ve Ticari İlimler Akademilerinden ve dengi yerli ve yabancı fakülte veya okullardan mezun olmak, c) Sağlık durumu her türlü iklim ve yolculuk koşullarına elverişli olmak, d) Kasıtlı olarak işlenen suçlardan dolayı hürriyeti kısıtlayıcı bir ceza ile hüküm giymiş olmamak, ———- (1) Herne kadar, bu Tüzüğün dayanağını teşkil eden 5613 sayılı Kanun yürürlükten kalkmış ise de, 9/5/1985 tarih ve 3202 sayılı Kanunun geçici 6 ncı maddesi gereğince bu konuda yeni tüzük çıkıncaya kadar bu Tüzüğün sözkonusu kanuna aykırı olmayan hükümleri uygulanacaktır. (2) Bu Tüzükte geçen “işten elçektirme” deyimi, 15/5/1975 tarih ve 7/10000 sayılı Kararname ile yürürlüğe konulan Tüzüğün 2 nci maddesiyle “görevden uzaklaştırma” olarak değiştirilmiştir. G-150 e) Yapılacak inceleme sonunda, karakter ve nitelik bakımdan müfettiş yardımcılığına alınmasına engel bir hali bulunmadığı anlaşılmak, f) Sınav açıldığı yılın Ocak ayının birinci gününde 30 yaşını geçmemiş olmak, g) Toprak ve İskan İşleri Genel Müdürlüğünce hazırlanacak yönetmelikle saptanacak esaslara göre yapılacak müfettiş yardımcılığı sınavını başarı ile vermiş bulunmak. şarttır. B – Müfettişliğe atanabilmek için; a) Müfettiş yardımcılığında üç yıl çalışmış olmak, b) Yanında çalıştığı müşavir müfettiş veya başmüfettiş yahut müfettiş ile Teftiş Kurulu Başkanınca yeterli olduğu saptanmış olmak, c) A bendinin g fıkrasında sözü edilen yönetmelikle belli edilecek esaslara göre yapılacak müfettişlik yeterlik sınavını başarı ile vermiş olmak şarttır. C – Teftiş Kurulu başkanlığına müşavir müfettişliğe, başmüfettişliğe ve müfettişliğe atanabilmek için; bu maddenin (A) ve (B) bentlerinde yazılı şartları yerine getirmiş olmak gerekir.

İKİNCİ BÖLÜM Teftiş Heyeti Reisinin Vazife ve Salahiyetleri

Madde 4– Teftiş Heyeti Reisinin başlıca vazifeleri aşağıda gösterilmiştir: a) Teftiş mıntıka ve gruplarını tayin, teftiş programlarını tanzim ederek Genel Müdürlüğün tasvibine sunmak; b) Genel Müdürlük makamından alacağı emirleri müfettişlere tebliğ ve tatbikatını takip ve kontrol etmek; c) Müfettişlerin çalışma tarzlarını ve faaliyet derecelerini daimi murakabe altında bulundurmak; d) Müfettişlere ait bütün resmi muhabereleri idare ve müfettişlerin istihkakları ve idari işleri ile ilgili muameleleri ifa eylemek; e) Müfettişlerden gelecek raporlarla fezlekeleri inceliyerek esas ve üsul noktalarından noksanları – varsa – ikmal ettirildikten sonra ait olduğu makam ve mercilere göndermek ve bunlar üzerine ilgili idarelerce alınacak karar ve yapılacak muameleleri takip etmek ve sonuçlarını almak; f) Tahkikat işlerinin sonuçları ile, ehemmiyetli tetkik ve teftiş raporlarının münderecatı hakkında derhal, umumi raporların kendisine verilmesinden başlıyarak en geç bir ay içinde ve ilgili daireye verilip de en geç iki ay içinde gerekli işlemi yapılmamış olan raporlar hakkında üç ayda bir Genel Müdürlüğe rapor veya bilgi vermek; g) Her yıl sonunda Teftiş Heyetinin faaliyeti hakkında Genel Müdürlüğe rapor vermek; h) Genel Müdürlüğün göstereceği işler hakkında bizzat teftiş, tetkik ve tahkikat yapmak; i) Müfettişlerin tayin ve terfilerini inha etmek; j) (Değişik : 15/5/1975 – 7/10000 K.) Teftiş Kuruluna ait işlemlerin merkez bürosu tarafından gereği gibi yürütülmesini sağlamak. G-151 (Değişik: 15/5/1975 – 7/10000 K.) Bu maddede yazılı görevlerin yapılabilmesi için Teftiş Kurulu Başkanı Genel Müdürün uygun görmesiyle gerektiğinde bir müşavir müfettiş, başmüfettiş veya müfettişi merkezde yardımcı olarak çalıştırabilir.

ÜÇÜNCÜBÖLÜM Başmüfettiş ve Müfettişlerin Vazife ve Salahiyetleri

Madde 5– (Değişik: 15/5/1975 – 7/10000 K.) Müşavir müfettiş, başmüfettiş, müfettiş ve teftişe yetkili kılınan müfettiş yardımcılarının görev ve yetkileri şunlardır: a) Genel Müdürlük örğütü içindeki dairelere ait işler; kanun, tüzük, yönetmelik, karar, genelge ve emirlerin uygulanışı ve memurların çalışmaları hakkında teftiş, denetleme, inceleme ve soruşturma yapmak, b) Teftiş ettikleri işlerde gördükleri yanlışlık ve eksiklikleri saptayarak bunları işlerin daha iyi yürütülmesi ve görevlilerin çalışmalarından daha çok yararlanılması için alınması gereken tedbirlerle birlikte Genel Müdürlüğe bildirmek, c) Görevlerini yaparken öğrendikleri yolsuzlukları derhal Genel Müdürlüğe bildirmekle birlikte gecikmesinde sakınca bulunan durumlarda ilgililer hakkında hemen soruşturmaya başlamak, d) Genel Müdürlüğün görev alanına giren konularda inceleme ve araştırma yapmak, e) Kanun, tüzük ve yönetmeliklerle verilen diğer görevleri yerine getirmek. Müfettiş yardımcıları, teftiş ve soruşturmaya yetkili değildirler. Müfettişlere tanınan yetkileri, yanlarında çalıştıkları müşavir müfettiş, başmüfettiş veya müfettişin gözetimi altında kullanabilirler. Ancak; bir yıl başarı ile yardımcı kadrosunda çalışmış olanlardan yanlarında çalıştıkları müşavir müfettiş veya başmüfettiş yahut müfettiş ile Teftiş Kurulu Başkanınca yeterli oldukları anlaşılanlar, bu süre sonunda Genel Müdür tarafından yalnız başlarına teftiş, denetleme, inceleme ve soruşturma işlerinde görevlendirilebilirler.

Madde 6– Müfettişler, haklarında tahkikat yaptıkları memur ve müstahdemlerin aşağıdaki hallerde ellerini işten çektirebilirler: a) Para veya para hükmündeki evrak ve senetlerle demirbaş eşya ve ayniyatı ve bunların hesaplarını, evrak ve defterlerini göstermekten ve resmen sorulan suallere cevap vermekten imtina etmek; b) İrtikap, rüşvet, ihtilas, zimmete para geçirmek gibi 1609 sayılı kanuna temas eden fiillerde bulunmak; c) Evrakta sahtekarlık veya kayıtlarda tahrifat yapmak; d) Takibatı gerektiren başka önemli yolsuzluklarda bulunmak. Bu hareket ve fiillerden, “a” fıkrasında gösterilenlerle bir tutanak ile, diğer fıkralardakilerin tahkikat suretiyle tesbit edilmiş olması lazımdır. Müfettişler, bu hareket ve fiillerden başka yolsuzluklardan dolayı her hangi bir memurun iş başında kalmasını mahzurlu gördükleri takdirde, keyfiyeti mucip sebepleriyle Genel Müdürlüğe bildirirler ve alacakları emre göre hareket ederler. Tahkikat sonunda suçun vukuu anlaşılamadığı veya yeter delil bulunamadığı takdirde, işten el çektirilmiş olan memur ve hizmetlilerin vazifelerine iadeleri için keyfiyet Genel Müdürlüğe bildirilir. Bu kabil tahkikat işlerini müfettişler her işe tercihan ve en kısa bir müddet içinde neticelendirmekle mükelleftirler.

Madde 7– Müfettişler, tetkik, teftiş ve tahkik vazifelerini ifa sırasında ilgililerin muhafaza ve mesuliyeti altındaki – mahrem de olsa – her türlü evrak ve defterleri, para ve para hükmündeki evrak ve senetlerle demirbaş eşya ve ayniyatı görmeğe, incelemeğe ve saymağa ve icabında bunları mühür altına almağa salahiyetlidirler. İlgililer, kendilerine yapılan ilk talepte bunları müfettişe göstermeğe ve sayıp incelemesine yardım etmeğe mecburdurlar.

Madde 8– Müfettişler, vazifelerini ifa sırasında lüzumlu gördükleri yardımları ve her türlü muamelelere ait evrak, kayıt ve vesikaların suretlerini ve bunlar her hangi bir yolsuzluğun sübut delilini teşkil ettiği takdirde asıllarını, bütün resmi daire ve müesseselerle Devletin mürakabesine tabi bilümum teşekkül, müessese, şirket ve kurullardan ve umumi menfaatlere hadim cemiyetlerden ve fertlerle hususi müesseselerden istemek hakkını haiz olup bunlar da kanuni bir mani bulunmadığı takdirde bu istekleri yerine getirmekle mükelleftirler. Asılları alınan vesikaların müfettişin mühür ve imzası ile tasdikli birer sureti dosyasında muhafaza edilmek üzere alakalı daire veya müesseseye tevdi olunur.

Madde 9– Müfettişler, hal ve vaziyetin icabına göre memurların vazifelerine taallük eden bir meselenin tahkikına başladıklarında mevzu usul ve esaslar dairesinde ilk tahkikatın icabettirdiği muamelelerin kaffesini yapmağa salahiyetlidirler. Tahkikat esnasında diğer daire ve müesseselere mensup memurların suçta alakalı olduklarını tesbit ederlerse keyfiyeti, haklarında tevhiden tahkikat yapılmak üzere vilayet memurları için re'sen valiye ve vekaletler ile merkez daireleri memurları için Genel Müdürlüğe bildirirler. 1609 numaralı kanuna temas eden suçların tahkikına müfettişlerin salahiyetleri, bu kanun hükümleriyle mukayyettir, müfettişlerin tahkik memuru sıfatı ile, Memurin, Muhakematı ve Ceza Muhakemeleri Usulü kanunlariyle 1609 sayılı kanun hükümleri dairesinde yapmağa salahiyetli oldukları muameleler, Genel Müdürlükçe tanzim olunacak bir izahname ile gösterilir.

Madde 10– Müfettişler, Genel Müdürlükten aldıkları program veya emirlerle vazifelerine başlarlar ve Genel Müdürlükle yapacakları muhabereleri Teftiş Heyeti Reisliği yoliyle yaparlar ve Genel Müdürden doğrudan doğruya aldıkları emirleri Teftiş Heyeti Reisine bildirirler.

Madde 11– Müfettişler, vazifelerine müteallik hususlar için gerek bulundukları mahallerdeki ve gerekse o yerlerdeki resmi ve hususi bütün makam ve şahıslarla muhabere edebilirler. Vekaletler ve merkez daireleriyle yapılacak muhabereleri Teftiş Heyeti Reisliği yoliyle yaparlar.

Madde 12– Müfettişler, teftiş ihtiyaç ve icaplarına göre ayrı, ayrı veya lüzumu kadar müfettişten müteşekkil guruplar halinde faaliyete sevkedilirler. Muayyen mevzuların tetkik ve tahkikine veya muayyen bir mesai devresine ait teftiş programının tatbikına mütaaddit müfettişler memur edildiği hallerde, mesainin tanzimi ve tayin olunan müddet içinde ve işin iyi bir surette intacının temini, bunlardan en yüksek dereceli müfettişe ve dereceleri bir ise en kıdemlisine aittir.

Madde 13– Müfettişler, bir yerde teftişe başlamış olmak şartiyle o yerde esasen meşgul olacakları tahkikat işleri arasına dahil veya yapmakta oldukları teftiş ve tahkikatlerle alakalı evrakı, bu işler Genel Müdürlüğe mensup memurlar tarafından yapılmakta olsa bile işi, bunlardan devralırlar ve keyfiyeti derhal Genel Müdürlüğe bildirirler. G-153 Bunlardan başka hallerde müfettişlere tahkikat evrakı devredilmesi ve müfettişlerce devralınması Genel Müdürlüğün müsaadesine bağlıdır.

Madde 14– Müfettişler, başladıkları teftiş, tetkik ve tahkik işlerini ara vermeden bizzat ifa ve yerinde ikmal etmeğe ve tehir zarureti hasıl olduğu veya tahkikatın intaci başka yerlerde de tetkikat ve tahkikat icrasına mütevakkıf bulunduğu takdirde, keyfiyeti hemen Genel Müdürlüğe bildirerek alacakları emre göre hareket etmeğe mecburdurlar.

Madde 15– Müfettişler, muamelelerini teftiş ettikleri memur ve mustahdemlerin ehliyet ve ahlaki durumları hakkında gizli raporlar yazarlar.

DÖRDÜNCÜBÖLÜM Raporların Çeşitleri Tanzimi ve Muameleye Konmaları

Madde 16– Her tetkik ve teftişin neticesi bir rapora bağlanır. Raporlar lüzumsuz tafsilattan ari ve vazıh olacak ve yalnız müşahede ve tetkik neticesinde elde edilen kati kanaata müstenit tenkid, tavsiye, mütalaa ve teklifleri ihtiva edecektir.

Madde 17– Raporlar mevzularına göre üç nevidir. 1 – Cevaplı rapor; 2 – Basit rapor; 3 – Umumi rapor.

Madde 18– Cevaplı raporların mevzuunu, teftiş edilenlerin mevzuat ve mukarrerata nazaran tenkidi mucip görülen muamele ve hareketleri ve serdi uygun görülen tavsiyeler teşkil eder. Memurların muamelelerinin teftişi ile ilgili bulunan cevaplı raporlar, taallük ettiği servisler itibariyle tanzim edilir. Teftiş, aynı serviste çalışan bir kaç memurun muamelelerine şamil olduğu takdirde teftiş neticesinin bir bütün halinde tetkik ve mütalaasında zaruret bulunmadıkça bu memurlardan her birinin muameleleri için ayrı, ayrı rapor düzenlenir.

Madde 19– Cevaplı raporlar başlıca şu malumatı ihtiva ederler: 1 – Teftiş edilen servis veya servislerin hangileri olduğu ve incelenen muamelelerin cereyan ettiği tarih ve teftişin taallük ettiği devre; 2 – Teftiş edilenin adı ve soyadı ile memurluk unvanı; 3 – Teftişe başlanılan tarihle teftişin tamamlandığı tarih; 4 – İdari, mali ve teknik hususlarda görülen noksanlıklar ve yanlışlıklar hakkındaki tenkidler veya tavsiye edilen ve mütalaa yürütülen maddelerle tenkid veya tavsiye sebepleri; 5 – Teftiş neticesine göre kanunen veya idareten yapılması gereken muamele ve alınması icabeden tedbir ve kararlara mütaallik teklifler.

Madde 20– Cevaplı rapora dercolunan herhangi bir hususun derhal kanuni mecraya sokulmasında acil zaruret mütalaa olunduğu hallerde, keyfiyet ayrıca memurun amirine ve Genel Müdürlüğe bir tezkere ile bildirilir.

Madde 21– Basit raporların mevzuunu: 1 – Re'sen veya Genel Müdürlükçe gösterilen lüzum üzerine muayyen bir mesele veya mevzu hakkında yapılan tetkik ve teftişlerin cevaplı rapor mevzuu olmayan neticeleri ile bu neticelere istinaden arzedilecek mütalaa ve teklifler; G-154 2 – Teftiş edilenlerin takdir, tecziye veya idari tahvillerini gerektiren muamele ve fiilleri hakkındaki gizli düşünce ve kanaatlar ile bunların icabettirdiği teklifler; 3 – Gerek teftiş sırasında ve gerekse ihbar suretiyle öğrenilen yolsuzluklar hakkında yapılacak tetkikler sonunda tahkikat açılmasına lüzum olup olmadığına dair mütalaalar; teşkil eder.

Madde 22– Basit raporlar, bir bütün halinde inceleme ve düşünceye lüzum bulunmadıkça, merkez teşkilatındaki dairelerden her birini ilgilendiren kısımlar için, ayrı ayrı tanzim edilir.

Madde 23– Muayyen bir mesai devresine ait teftiş programını bir gurupa dahil olarak veya olmıyarak tatbik eden müfettişler, devre içindeki faaliyetlerinin neticeleri hakkında birer umumi rapor tanzim ederler. Bu raporlar başlıca aşağıdaki hususları ihtiva ederler: a) Hangi yerlerde hangi teşkilatın teftiş edildiği; b) Bu teşkilatın hangi servislerinin ve bu servislerde çalışan hangi memurların hangi tarihten hangi tarihe kadar olan muamelelerinin teftiş edildiği; c) Mesai devresi içinde yazılan raporların tarih ve numaraları ile kimlere tevdi veya tebliğ edildikleri; d) Kimler hakkında tahkikat yapıldığı ve ne gibi neticelere varıldığı; e) Tahkikat fezlekelerinin tarih ve numaraları ile hangi mercilere verildikleri; f) Yapılan teftişler neticelerinin mukayeseli bir şekilde incelenmesi sonunda, o teftiş bölgesinin, Genel Müdürlüğün vazifelerine dair mevzular bakımından umumi durum ve ihtiyaçları, teftiş edilen teşkilattaki memur kadrolarının eksiklik veya fazlalığı, işlerde görülen aksaklıklar ve bunların ortadan kaldırılması çareleri, memurların daha randımanlı bir şekilde çalışmalarını sağlamak bakımından alınması gerekli tedbirler hakkında teklif ve mütalaalar.

Madde 24– Raporlar üzerine yapılacak muamelelerle bu muamelelerin ne suretle yürütüleceği ve bunların hangi makamlara verileceği aşağıda gösterilmiştir. a) Kendisine cevaplı rapor gönderilen veya verilen memur bunu aldığında 10 günü geçmemek üzere müfettişlerce tesbit edilecek müddet içinde bu hususa ayrılmış olan yapraklara tenkid olunan cihetler hakkındaki cevaplarını yazar ve bu raporu amirine verir. Amiri bulunmadığı takdirde raporun müfettişe vermeğe veya göndermeğe mecburdur. b) Kendilerine rapor gönderilen veya verilen memurun veya memurların o yerdeki birinci ve varsa ikinci derecedeki amirlerinin her biri, raporun kendilerince alındığı tarihten itibaren en geç 10 gün içinde bunun inceleyip düşüncelerini katarak müfettişe vermeğe mecburdurlar. c) Kendilerine cevaplı rapor gönderilen veya verilenlerle amirleri tenkid olunan muamelelerini usul ve mevzuat dairesinde düzeltmek ve rapordaki cevaplarında bunu bildirmekle mükelleftirler. Bunlar, tenkid maddelerinden bir kısmı veya tamamı hakkında müfettişlerinkinden ayrı bir düşüncede bulundukları takdirde, bunun dayandığı haklı ve kanuni sebepleri raporun özel yaprağında açık ve kısa bir şekilde belirtirler ve bu hususta Genel Müdürlükten alınacak talimat dairesinde hareket ederler. G-155 d) Müfettişler, yukardaki fıkralara göre kendilerine geri gönderilen veya verilen raporları okuyup gerekiyorsa tamamlayıcı inceleme yaparlar ve en kısa bir müddet içinde son düşüncelerini katarak Genel Müdürlüğe gönderirler. Müfettişler, tevdi ettikleri raporları takip, bunlardan müddeti içinde cevaplandırılmayanları Genel Müdürlüğe bildirirler. e) Basit raporlar Genel Müdürlüğe gönderilir. f) Umumi raporlar, mesai devresini takip eden ilk ay içinde Genel Müdürlüğe verilir. g) Genel Müdürlük merkez teşkilatına dahil daire veya şubelere tevdi ve havale olunan raporların muameleleri bu daire ve şubeler tarafından mümkün olduğu kadar kısa bir zaman içinde ve tenkid, mütalaa ve tekliflere göre alınması lazım gelen karar ve tedbirler ittihaz ve lüzumu takdirinde mahalline tebligat yapılmak suretiyle intaç edilir. Bu neticeler Teftiş Heyeti Reisliğine bildirileceği gibi alınan tedbir ve kararlara ve mahalline yapılan tebliğlere ait evrakın ikişer sureti de Teftiş Heyeti Reisliğine gönderilir.

Madde 25– Cevaplı raporların birer sureti dosyasında saklanmak üzere teftiş edilen memurun en büyük amirine, amiri yoksa kendisine imza mukabilinde tevdi edilir. Bu raporlar üzerine amirlerce yazılan mütalaaları ve salahiyetli merciler tarafından verilen emir ve talimatları havi yazılar teftiş dosyasında muntazaman ve tarih sırasiyle saklanır.

Madde 26– Teftiş ve murakabeye tabi her dairede bir teftiş defteri bulunur. Bu defterin her sahifesi numaralı ve mühürlü olacak ve son sahifede yaprak sayısı yazı ile gösterilerek Genel Müdürlük Teftiş Heyeti Reisliğince mühür ve imza ile tasdik edilecektir. Müfettişler, hangi tarihte teftişe başladıklarını ve bu iş için orada kaç gün kaldıklarını ve hangi servisleri teftiş etmiş olduklarını ve teftiş edilenlerin hüviyetlerini bu deftere yazacakları gibi teftiş neticesinde Genel Müdürlükten gönderilip dosyasında muhafaza edilen emir ve talimatların hulasaları ve tarih ve numaraları da teftiş edilen daire amiri tarafından kayıt ve imza edilecektir.

Madde 27– Teftiş dosyalarının muntazam tutulmasından ve korunmasından ve teftiş defterlerinin münderecatının doğruluğundan daire amirleri mesüldürler. Bunlar, teftiş defterleriyle beraber en az beş senelik teftiş raporlarını ve raporlar üzerine gönderilen emir ve talimatları muhafazaya, her devralışta işbu teftiş defterlerini ve rapor dosyalarını selefinden isteyip teslim almağa ve alamadıkları takdirde keyfiyeti Genel Müdürlüğe bildirmeğe mecburdurlar.

Madde 28– Müfettişler, bir yere teftişe gittikleri zaman teftiş defterlerini ve dosyalarını tetkik ile evvelce tenkid olunan hususların ne dereceye kadar ıslah edildiğini, Genel Müdürlükten evvelki teftişler dolayısiyle verilmiş bulunan emir ve talimatın yerine getirilip getirilmediğini tesbit ve lüzum görülürse bu hususta ayrı bir cevaplı rapor tanzim ederek doğrudan doğruya Genel Müdürlüğe bildirirler.

BEŞİNCİ BÖLÜM Tahkikat İşleri

Madde 29– Müfettişler, kanunen suç teşkil eden fiil ve hareketler hakkında yaptıkları her türlü tahkikatı bir fezlekeye bağlarlar. G-156 Fezlekede; tahkikata ne sebeple veya hangi emirle ve hangi tarihte başlanıldığı, isnat edilen suçun mahiyeti gösterileceği gibi fezlekenin metninde tahkikatın icra sureti, suçun sübut ve ademi sübutunu gösteren ifade ve delillerin hulasası ve bunların tahkikat evrakındaki sahife numaralariyle diğer deliller için evrak listesindeki sıra numaraları dercolunur. Fezlekenin sonunda da bir hulasa yapılarak maznunun muhakemesine lüzum olup olmadığı, muhakemesine lüzum varsa suçun hangi kanunun, hangi maddesine temas ettiği zikredilir. Tahkik ve takibi 1609 numaralı kanun hükümlerine tabi olan suçlarla lüzum veya men'i muhakeme kararı verecek mercileri ayrı olan suçlara ait tahkikat evrakı ve fezlekeleri birleştirilemez. Ancak, bu hallerde evrakın ayrılması kabil olamıyacak derecede memzuç bulunduğu takdirde, müfettişler fezleke ve vesikaların ayrıca tasdik edecekleri birer örneğini çıkarıp ayrı ayrı müzakerelerle ait olduğu makamlara tevdi ederler. Fezlekeler tahkikatın ikmal edilmesini müteakıp mümkün olduğu kadar kısa bir zaman içinde tanzim edilerek asılları kanuni mercilerce gönderilmekle beraber birer örnekleri de aynı zamanda Genel Müdürlüğe gönderilir.

Madde 30– Müfettişler tahkikat esnasında memurların inzibati cezayı müstelzim fiil ve hareketlerinin vukuunu tesbit ettikleri takdirde, bu hususta ayrı bir rapor hazırlıyarak Genel Müdürlüğe gönderirler.

Madde 31– Rapor ve fezlekelerle tahkikat evrakında silinti, çizinti, kazıntı ve çıkıntı olmıyacaktır. Zaruri hallerde keyfiyet hakkında meşruhat verilmesi ve altının tarih ve imza vazı suretiyle tasdiki şarttır. Rapor ve fezlekelerle tahkikat evrakının her sahifesi ve tahkikat evrakına bağlı vesikalar, müfettişlerce mühürlenecek ve rapor ve fezlekelenin son sahifeleri ayrıca imzalanacaktır.

ALTINCI BÖLÜM Müteferrik Hükümler

Madde 32– Müfettişlere Genel Müdürlükçe fotoğraflı bir hüviyet varakası verilir. Lüzum ve talep vukuunda bu varakanın gösterilmesi mecburidir.

Madde 33– Müfettişler, kendilerine gelen yazıları ve yazdıkları her nevi yazı, rapor ve fezlekelerin örneklerini saklamağa, gelen ve giden evrakı kayda mahsus bir defterle imza mukabilinde verdikleri veya gönderdikleri her nevi evrak için bir de zimmet defteri tutmağa mecburdurlar.

Madde 34– Müfettişlerin: 1 – Maaş, harcırah ve yevmiyeleriyle hakiki masraflarını malsandıklarından ne suretle alacakları ve her ay sonunda Hazineye karşı olan hesap durumlarından Genel Müdürlüğe ne suretle bilgi verecekleri; 2 – Çalışma günlerinde yaptıkları işlerden ve her vardıkları veya ayrıldıkları yerden Genel Müdürlüğe ne suretle haber verecekleri; 3 – Vazife dolayısiyle bulundukları yerlerden ne gibi hallerde ayrılıp, ayrılamıyacakları; Bir izahname ile ve teftişlerde gözönünde tutulacak esaslar, bir teftiş kılavuzu ile belirtilir.

Madde 35– Müfettişler, numaralı resmi mühürlerini ve şifre anahtarlarını herhangi bir suretle başkasının eline geçmiyecek şekilde saklamağa ve kendilerine verilen demirbaş eşyanın iyi bir halde muhafazasını temine mecburdurlar.

Madde 36– Müfettişler: 1 – Teftiş ettikleri memurların icra işlerine müdahale etmekten; 2 – Tetkik edilmek üzere aldıkları evrak ve defterler üzerinde (Muayyen bir devreye ait muamelelerin teftiş edildiğini gösteren ve tarih ve imza koymak suretiyle yapılabilecek olan şerhler müstesna olmak üzere) her türlü şerh ve düzeltmeler yapmaktan; 3 – Vazife ile gidecekleri yerleri, yaptıkları, yapacakları işleri ifşa eylemekten; 4 – Gizli mütalaalara taallük eden yazılarını başkalarına yazdırmaktan ve Genel Müdürlükle olan muhaberelerini ifşa etmekten; 5 – Genel Müdürlüğe mensup memur ve müstahdemlerle, teftişle alakalı kimselerde misafir kalmaktan, doğrudan doğruya veya dolayısiyle tahkikatla alakalı memur veya fertlerin hizmet ve ikramlarını kabul ve bunlarla alış veriş etmek ve borç alıp vermekten; memnudurlar.

Madde 37– Bu Nizamnamede yazılı müfettiş tabiri, her sınıftan müfettişlerle başmüfettişe ve müfettiş yetkisini kullandığı hallerde Teftiş Heyeti Reisine şamildir.

Ek Madde 1– (Ek: 15/5/1975 – 7/10000 K.) Yükselme süresi içinde 3 üncü maddenin B bendinin b fıkrası gereğince müfettişlikte başarı gösteremiyeceği anlaşılanlarla, yeterlik sınavına girip de kazanamayan veya özürsüz olarak sınava girmekten çekinen müfettiş yardımcıları, derece ve kademeleri ile meslekleriyle ilgili görevlere atanırlar. Muvakkat Madde – Bu Nizamnamenin mer'iyete girdiği tarihten evvel 3 üncü maddenin (a) fıkrasında yazılı şartları haiz olmadığı halde başmüfettiş veya müfettişliğe tayin edilmiş olanların müktesep hakları mahfuzdur.

Geçici Madde 1– (Ek: 15/5/1975 – 7/10000 K.) 3 üncü maddenin C bendi hükmü bu Tüzüğün yürürlüğe girdiği tarihten önce Teftiş Kurulu Başkanı, müşavir müfettiş, başmüfettiş ve müfettişliğe atanmış olanlar haklarında uygulanmaz.

Madde 38– Toprak ve İskan İşleri Genel Müdürlüklerinin birleştirilmesi hakkındaki 5613 sayılı kanunun 3 üncü maddesinin C. fıkrası gereğince hazırlanmış ve Devlet Şürasınca tetkik edilmiş olan bu Nizamname hükümleri, Resmi Gazetede neşri tarihinden itibaren mer'iyete girer.

Madde 39– Bu Nizamnamenin hükümlerini, İcra Vekilleri Heyeti yürütür. G-158 19/1/1954 TARİH VE 4/2147 SAYILI BAKANLAR KURULU KARARI İLE YÜRÜRLÜĞE KONULAN TÜZÜĞE EK VE DEĞİŞİKLİK GETİREN TÜZÜKLERİN YÜRÜRLÜĞE GİRİŞ TARİHLERİNİ GÖSTEREN ÇİZELGE Ek ve Değişiklik Getiren Tüzüğü Yürürlüğe Koyan Kararnamenin Tarihi Numarası Farklı Tarihte Yürürlüğe Giren Maddeler Yürürlüğe Giriş Tarihi 15/5/1975 7/10000 __ 17/6/1975

Etiketler: 42147 Sayılı Tüzük, 42147 Sayılı Tüzük Ne zaman Çıktı, 42147 Sayılı Tüzük Nedir, Toprak Ve İskan İşleri Genel Müdürlüğü Teftiş Heyeti Nizamnamesi, Toprak Ve İskan İşleri Genel Müdürlüğü Teftiş Heyeti Nizamnamesi Ne Zaman Çıktı, Toprak Ve İskan İşleri Genel Müdürlüğü Teftiş Heyeti Nizamnamesi Nedir, Toprak Ve İskan İşleri Genel Müdürlüğü Teftiş Heyeti Nizamnamesi Tam Metni